آدم هرگز نمی تونه تموم مشکلاتش رو اونجور که دوست داره(دل خواهش) حل کنه.به خاطر همین هم گاهی احساس یاس و ناامیدی می کنه.حالا برای کاهش این تنش های روزانه(مشکلات) چه باید کرد؟؟؟

رمز آن در یک جمله خلاصه میشه:............فوران کنترل شده.

مطرح کردن مشکلتون نه تنها به کاهش تشویش محبوس, در درونتان کمک می کند ,بلکه گاهی موجب میشود موضوع از همین راه حل بشه.....مثلا من وقتی مساله بین خودم و دادا شم رو مطرح کردم شماها با کامنتاتون به من فهموندید که باید رابطه برادریم روبه خاطر یه نفر دیگه خراب نکنم.....واین به من کمک کرد....کمک کرد که دیشب که داداشم از من چیزی خواست بدون این که نه بگم یا حرف دیگه ای بزنم بهش اونچه که رو میخواست بدم(و اون احساس لعنتی رو نداشته باشم).....چون شما ها به من گفتید که این کار درست...چون من نمیتونستم  این حرفام برا کسی بزنم ولی دنیای مجازی این کمک به ماها کرده که بتونیم با این که همدیگرو  نمیشناسیم ,بتونیم  با هم دیگه حرف بزنیم و به هم دیگه کمک کنیم........و من از شماها به خاطر  راهنمایی کردنم ممنونم..... 

 

 

نظرات شما عزیزان: